Όταν δούλευα στο ΚΕΘΕΑ ένα απ’ τα πράγματα που προτείναμε στους ανθρώπους στην θεραπεία τους ήταν να ‘’ανοίγουν΄΄ τα πράγματα, να μην τα κρατάν μέσα τους. Αυτό προτείνω να κάνουμε όλοι, όπου μπορούμε, blog, f/b, twitter, όπου έχουμε κάποιον να μας ακούσει, μιλάτε στο τηλέφωνο, πάρτε φίλους, (για το ΟΧΙ τουλάχιστον), να μοιραζόμαστε σκέψεις, απόψεις, άρθρα και να κρίνουμε.
Όταν μοιραζόμαστε, όταν ΄΄ανοίγουμε΄΄ το μαθαίνουν κι άλλοι, μπορεί να σκέφτονται το ίδιο με ‘μας, μπορεί κάτι περισσότερο ή λιγότερο ή κάτι διαφορετικό. Ένα απ' τα θετικά αυτού που ζούμε είναι αυτό, μιλήστε, πάρτε τηλέφωνο, ρωτήστε τι πιστεύουν οι άλλοι, πείτε τους εσείς.
Αυτό κάνω από χθες, το ανοίγω, ίσως έτσι να ξορκίζω και τον φόβο αν υπάρχει μέσα μου, πάντως είναι ωραίο για αυτό το προτείνω. Μοιραστείτε 'το.
Δεν απαντώ σε κανένα σχόλιο, είτε ειρωνικό, είτε ‘’ψαγμένο’’, είτε θυμωμένο. Δεν το κάνω όχι να μην δημιουργήσω πόλωση, αυτή υπάρχει χρόνια τώρα, τουλάχιστον πέντε.
Το κάνω για να μην φεύγει αλλού η ενέργειά μου.
β.ψ.
Σχόλια