Χθες το μεσημέρι είχα δουλειά στο κέντρο και βαριόμουν να βγω. Ζέστη, κίνηση, το κράνος, καμιά διάθεση. Τελικά πήγα, έπρεπε να πάω.
Στην επιστροφή σκέφτηκα να περάσω από την παραλιακή. Πάντα κι ας οδηγώ το μάτι ξεκλέβει λίγη θάλασσα. Έτσι και χθες την στιγμή που λοξοκοίταζα είδα στο ύψος της εισόδου του λιμανιού ασυνήθιστη κίνηση, κάτι σαν πτερύγιο δελφινιού.
Αμέσως έκανα δεξιά και κοίταξα καλύτερα. Ήταν δελφίνια μέσα στον Θερμαϊκό, μπροστά στη Θεσσαλονίκη, στην είσοδο του λιμανιού. Πρόλαβα και μέτρησα τέσσερα.
Που θα πάνε μετά; Πόσο ελεύθερα είναι; Σκέφτηκα. Κι άλλα πολλά την υπόλοιπη ημέρα.
Ευτυχώς που πήγα στο κέντρο για την δουλειά που βαριόμουν.
Σχόλια